vliegreis. Een beetje moe, vooral van het lange wachten bij de douane,
zochten wij onze weg naar het hotel. Freeway op, freeway af.......het
duizelde ons van de freeways en Chris werd al snel erg handig in
omdraaien en u-turns maken, omdat we weer eens de verkeerde afrit hadden
gekozen. Och, zei de meneer van het hotel, ik woon hier en vind de
freeways nog steeds lastig.
Vandaag naar het Spacecentre, De Reden om naar Houston te gaan. Nu namen
we niet de Freeways, maar de gewone wegen. En om bij het spacecentre te
komen, zigzagden we door de halve stad. Fantastisch mooie suburbs
gezien, maar ook wijken die half op instorten stonden en waar de
invalide, meestal zwarte, mannen troosteloos op de stoep hingen;
prachtige winkelcentra en vergeten achteraf, vaak mexicaanse, winkeltjes
en natuurijk Houston Downtown, helemaal gerenoveerd met vele, nieuwe,
hoge gebouwen. Enorme verschillen op ongeveer 70 km afstand. We hebben
onze ogen uitgekeken.
Oh ja, het Spacecentre? De deceptie van de eeuw. Als je een
kinderacttractie zoekt, dan is het een leuke keus. Maar als je echt iets
van de ruimtevaart wilt zien, dan is er maar weinig aan. De space-expo
in Noordwijk is dan een veel betere keus. We hadden gedacht er twee
dagen voor nodig te hebben, het werd ongeveer drie uur.
In plaats daarvan zijn we naar Battleship Texas gegaan, het laatste
bestaande stoom-slagschip ter wereld; het is uit 1912 en heeft
meegevochten in de WW1 en WW2 en ligt nu in een swamp aan de oostkant
van Houston ( nou ja, een historisch slagveld uit de burgeroorlog). Op
afstand een echt spookschip, van binnen zeer, zeer indrukwekkend.
Het weer is ook wel bijzonder: de hele dag ongeveer 80F, maar af en toe
verschrikkelijke regen en onweer. Het grappige is dat het tijdens de
regenbui niet koud wordt, zoals bij ons. We hebben dus maar wel een
paraplu gekocht, een regenjas is teveel.
Seeya