3 augustus
Een tochtje naar Bella Coola heeft veel meer voetangels, klemmen en sensatie dan we ooit hadden kunnen bedenken.
Het begon allemaal zo gemoedelijk met een kalme overtocht van Vancouver island naar het vasteland. Daar kozen we de Route 99, een scenic route naar het noorden.
Alleen ligt aan die 99 het plaatsje Whistler, misschien heb je daar nu nog nooit van gehoord, maar straks met de Olympische Winterspelen in 2010 zal deze plaats je zeer bekend voorkomen. Hier worden straks alle Olympische wedstrijden voor skien, snowboarden en andere naar beneden-glijd-sporten gehouden (de rest vindt plaats in een stadion in Vancouver). Op die scenic route vielen we dus van de ene in de andere wegwerkzaamheid. Na Whistler hadden we hier geen last meer van, en reden we echt een scenic route (wel weer met veel bomen en veel meren, maar dat komt heel veel voor in BC).
Vlakbij Pemberton vonden we een prachtige camping, maar .... de mevrouw van de comping vertelde ons dat er bosbranden zijn, dat er daarom alsmaar helicopters overvliegen, en dat misschien de 99 naar het noorden wel afgesloten zou worden. En ja hoor, de volgende ochtend, het eerste wat we zien als we de camping verlaten is een groot bord dat de HW99 naar het noorden is afgesloten. We gaan eerst maar eens uitgebreid ontbijten (weer in een plaatselijk cafe en weer in gezelschap van de dorpelingen die hier hun dag met koffie beginnen en hun zaken bespreken) om te bedenken wat we nu moeten gaan doen. Terug naar Vancouver lijkt de enige optie. We vragen het nog na bij een Visitor Information Centre: ¨ ja, de weg kan nog dagen dicht blijven en terug naar Vancouver is 'your best bet". Zo gezegd, zo gedaan, we draaien de weg op naar Vancouver......en zien dat het informatiebord over de wegafsluiting wordt ingeklapt. Chris er onmiddellijk naar toe: de weg is zojuist weer vrijgegeven.
Wij dus toch op weg naar Lilloet. De weg is inderdaad open, maar de brandlucht en de rookwolken komen echt dichterbij en in Lilloet zien we drie helicopters (2 chinooks en 1 skycrane) af en aan water ophalen uit het meer bij de weg en de tonnen water uitstorten over de branden in de bergen. Alle inwoners van het dorp en alle toeristen stonden bij de Lightfood Gas te kijken wat er allemaal gebeurde en in de Lightfood gas was de radio aan om al het nieuws te horen. Er was zelfs sprake van de Lilloet geevacueerd zou worden.
Wij hebben dat niet afgewacht en zijn doorgereden en kwamen zonder verdere problemen ("this is your lucky day, the 99 is open", zei een vriendelijke politiedame in Lilioet bij een volgende wegafsluiting) uit op de 97 naar Williams Lake. De 97 is een enorm leuke weg. Hadden we tot voor kort vooral bomen en meren gezien, bij de 97 werd het landschap heel afwisselend en kwamen we om de zoveel tijd door vriendelijke dorpjes met volop gelegenheid voor eten, drinken en tanken.
Bij Wiliams Lake verlaten we de Hw97 en gaan we de Hw 20 naar Bella Coola op: we zijn er bijna, nog maar 400 km. We kijken elkaar aan: "komt er nu heel erg slecht weer aan of is de lucht weer zwart van de rook?" Nog geen drie minuten later hebben we het antwoord. We worden gestopt door de politie: "de weg is dicht: tot Riske Creek kun je rijden en daarna is de weg bij Alexis Creek dicht. En het laatste deel van de weg tot Bella Coola is al sinds vrijdag dicht, ook vanwege de bosbranden. Nee, de kans dat je binnenkort in Bella Coola kunt komen, is erg klein."
We rijden door naar Riske Creek en staan daar op een camping en we zitten onder een deels blauwe en deels vies-grijze lucht onder overvliegende helicopters: we gaan een nieuw plan maken.
4 augustus
De lucht is rookvrij, zullen we het toch proberen? Nee, de kans lijkt ons te groot dat we ergens vast komen te zitten. Om toch de verlatenheid van BC te ervaren gaan we naar Prince George en dan via Mcbride weer terug naar het zuiden.
We zijn nog geen uur op weg of we horen op het radionieuws dat er 800 bosbranden woeden in BC op dit moment, dat de ergste brandhaarden rond Lilioet en Bella Coola liggen en dat Lilioet geheel en Bella Coola gedeeltelijk is geevacueerd en dat de Hw20 (de weg naar Bella Coola toe) op drie plaatsen dicht is vanwege de brand. We zijn erg blij met ons nieuwe plan.
We rijden op de 97 via Quesnel naar Prince George. Quesnel is een vriendelijke stadje/dorpje, iets groter dan we hadden verwacht. We doen er een onverwachte ontdekking: om 11.00 uur willen alle Canadezen koffie hebben. Het is nauwelijks voor te stellen: zo rijd je in alle rust naar Tim Horton om een kopje thee te halen (Tim Horton is een soort Mc Donalds maar verkoopt dan voornamelijk thee, koffie en broodjes/scones/muffins/donuts), zo is het bijna 11.00 uur en staat de 'Drive thru' opeens helemaal vol met een file tot ver buiten ons gezichtsveld, rond 11.20 uur is deze file opeens weer opgelost. Het was duidelijk dat de Tim helemaal ingespeeld was op deze tijdelijke invasie. Jullie begrijpen dat we in verbazing -met ons kopje thee- dit fenomeen hebben zitten bekijken.
Prince George was een minder prettige verrassing. Om te beginnen stonk het hier enorm naar vuilnis, een luchtje dat waarschijnlijk afkomstig is van de nabijgelegen chemische fabriek. Verder was het ook niet leuk om te bekijken; het gaf het gevoel alsmaar op een industriegebied rond te rijden terwijl we volgens de borden in het 'Town centre' waren. We hebben er wel gegeten, maar zijn toen snel verder gegaan op weg naar Purden Lake Provincial Park waar we vannacht kamperen.
5 augustus,
Vanuit prince George rijden we naar McBride. Op weg daarnaartoe ontdekken we dat er toch nog bomen in Canada zijn die ouder dan 50 jaar zijn. Een klein bordje "ancient forest' wijst ons op een trail rondom duizend jaar oude Red Ceders. Omdat de bomen vanbinnen verrot zijn, was het niet/minder interessant voor de logging company. Nu is er een wandelpad aangelegd en kun je -op veilige afstand- die enorme woudreuzen bekijken. Ze zijn enorm groot, maar niet zo groot als de redwoords in californie; ze zien er trouwens ook veel minder verzorgd uit maar wel heel indrukwekkend!
En nu zitten we in McBride, inde Bibliotheek, want daar kun je internet krijgen.
See more pictures here